Mijn doodgewone zondag begon zoals alle doodgewone zondagen op zaterdagavond. Rond een uur of tien 's avonds ging ik naar deze website:
en schreef me in voor de halve marathon van Brussel. Dat klinkt spectaculairder dan het was: ik loop al een tijdje twintig kilometer op zondag en wou nog eens een wedstrijdje doen. Mijn trainingen zijn niet zo intensief en dus stelde ik mezelf tot doel om het in twee uur te proberen uit lopen.
Deze ochtend dan opgestaan om zeven uur met een visioen van José de Cauwer in het achterhoofd: eten en drinken. Braafjes een drinkbus gevuld dus en een boterhammendoos opgevuld met boterhammen met fairtrade choco, snel nog even mijn identiteitskaart, vijf euro, een treinabonnement en gsm uit mijn zakken gevist en hop naar Sint-Pieters voor de trein.
Aangekomen in Brussel Centraal naar de automaten van de MIVB voor een tramticket. Probleem 1: de automaten aanvaarden muntstukken en bankcontact, maar geen briefjes. De oplossing was gauw gevonden in de vorm van een vriendelijke mivb bediende die het loket openhoudt. Tram op naar Merode en daar er weer af. Ik had de weg niet opgezocht, maar dat was helemaal niet nodig: gewoon het kuddebeest loslaten volstond.
Op weg naar de registraties realiseerde ik me dat ik me weliswaar had ingeschreven maar niets had betaald. En omdat ik zo slim was geweest om mijn bankkaart thuis te laten en slechts 5 euro mee te nemen, had ik een klein probleem. Paniek! Stress! Zelfs mijn hoed had ik thuisgelaten, dus zingen en bedelen zat er ook al niet in.
Dat was het moment dat alle bedrijfscommunicatie naar boven kwam en ik me herinnerde dat het bij KBC tegenwoordig mogelijk is om geld af te halen zonder bankkaart maar met een smartphone (commentaar toen van Jeroen: wat een nutteloze optie, wie is er nu ooit op weg met zijn gsm maar zonder zijn bankkaart??) Met de GPS van mijn gsm het dichtstbijzijnde kantoor opgezocht: KBC Brussels Schuman, dat is gelukkig vlakbij. Sprintje tot daar, naar de automaat.
Daar aangekomen kwam inderdaad de QR code op het scherm, mijn KBC app komt om een update vragen maar dat negeerde ik (wie heeft er tijd voor updates als het crisis is?). In de app echter geen spoor van een QR code scanner...geen nood, ik heb een gewone QR code scanner op mijn GSM. Ik scande de code en: error 403. De paniek slaat weer toe. Het ligt aan de automaat! Van automaat wisselen, code daar scannen...error 403.
Mijn frustratie was redelijk aan het groeien, maar door een gelukkige speling van het lot besloot ik dan toch de update te installeren. Dat ging vrij vlot (4G uitgerold in Brussel ondertussen?), en wonder boven wonder was er in mijn KBC app plots wel een mogelijkheid om QR codes te scannen en zo geld af te halen.
Snel de automaat geplunderd en een sprintje getrokken naar de registratietent. Daar aangekomen toverde ik met de glimlach het ingevulde inschrijvingsformulier uit mijn rechterzak...mijn linkerzak...mijn vestzak...mijn rugzak? Paniek! Stress! Nu heb ik toch wel niet dat formulier vergeten zeker? Gelukkig liggen hier nog gewone formuliertjes om in te vullen, op vijf minuten dat geregeld. Dan herinnerde ik me natuurlijk dat ik dat ook digitaal op mijn smartphone had staan.
Vijf voor tien had ik dan uiteindelijk mijn startnummer veroverd:
Plots roept een stem om: de mensen die hun rugzak willen afgeven om naar de bestemming te brengen moeten dat voor 10 uur doen. Paniek! Stess! Sprint naar de camion. Met mijn verwilderde geest dacht ik dat de startnummers moesten overeenstemmen met de bagagenummers, dus ik braafjes naar mijn vrachtwagen. Die stond natuurlijk het verst en had de langste rij maar ik geraak er toch op tijd. Als ik wil protesteren omdat het nummer dat ze me geven niet hetzelfde is als mijn startnummer kom ik te weten dat dat helemaal niet nodig is. Sorry franstalige medeburger met nummer 11027 of zoiets omdat ik je naar een niet-bestaande camion heb gestuurd, ik wist niet beter.
Een keer ik alles afgegeven heb en ik daar sta in mijn Tshirtje met mijn kort broekje daalt er een merkwaardige rust over me neer, zelfs mijn hartslagmeter zakt naar 53 (waar ik in rust normaal 70 of zo haal). Gelukkig niet de voorbode van een of ander medisch probleem maar van ontspanning. Ik zak langzaam af naar de startzone, om 10u30 klinkt het startschot, om 10u50 of zo strompelen we over de vertreklijn en rond 12u50 kom ik aan. Een totale tijd van 2:00:15, 15 seconden trager dan ik had gehoopt, maar een kniesoor die daar om maalt.
De meer pienteren onder u hebben ondertussen door dat de inhoud van deze blogpost helemaal niet overeenstemt met de titel van de blog. De volgende blogpost brengt daar verandering in ;)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten