De hoofdstad van Moldavië is een stad met vele gezichten. Het treinstation en de bulevard gagarin errond wekken de indruk can geland te zijn in een sovjet dictatuur van een aantal jaar geleden. Keurig aangelegde pleinen, abstracte monumenten in de beste sovjet stijl en geen hond op straat.
Als je verder gaat over de bulevard van sint stefan beland je plots in een stad die in alles lijkt op een gewone Roemeense stad. De mensen zien er hetzelfde uit, de taal is hetzelfde, het eten op straat is hetzelfde...
Dat verandert een keer dat je het busstation annex marktplaats binnenkomt. Dan verandert chisinau plots in de rumoerigste mexicaanse stad van allemaal.
Marktventers die je op alle mogelijke manieren proberen hun waar te slijten, grootmoeders die drie kilo appels proberen te verkopen vanuit een bijna vergane kartonnen doos, een volledig onlogisch bussysteem...
soit, na een half uur ronddwalen in de bittere kou, na een knappe maar niet echt communicatieve moldavische en een hulpvaardige zweedse (een jaar op erasmus in kisinau, het is toch iets anders dan in italië of zuid frankrijk ) later toch het half vergane buske gevonden dat me naar mijn dag bestemming brengt...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten