Me & Hobo

Picture Time

https://plus.google.com/101134135300802229336/posts/Dk1Un9qdbhU

Het Janusgezicht van Kiev

Ik ben ondertussen al weer twee dagen in Kiev voor de laatste dagen van mijn vakantie. Kiev is een miljoenenstad waar je makkelijk een vijftal dagen kan spenderen (en ergens heb ik spijt dat ik zo lang in kishinau en Tiraspol heb verbleven waar uiteindelijk toch niet zoveel te beleven was terwijl ik hier naar chernobyl had kunnen gaan).

De stad wordt gedomineerd door romantische orthodoxe kerken die als grote suikertaarten de heuveltoppen van Kiev sieren en in de herfstzon een feeerieke uitstraling aan de stad geven.

Maar in de stad zelf is te merken dat het land in een soort van staat van oorlog verkeert. Er is overal politie en leger (het onderscheid tussen beide is niet altijd duidelijk) en die lopen er gespannen bij. De Oekraieners zijn oprecht bang voor een inval van de russen en de verkiezingen van dit weekend in de donbas hebben het er hier niet beter opgemaakt.

Op het hart van de revolutie, het Maidan plein, branden talloze kaarsen rond de foto's van de gesneuvelden en een constante bedevaart is aan de gang. Op het moment dat ik er ben is een demonstratie aan de gang tegen het referendum in de donbas, die gaat gepaard met een nog grotere aanwezigheid van de veiligheidsdiensten, ambulanciers en eveneens met de nodige voetzoekers en andere explosies.

Morgen de laatste trip: huiswaarts via OS662 en OS353. Veertig minuten transit in Wenen, kwestie van nog een laatste keer het avontuur op te zoeken.

Sin City

Halloween en het weekend heb ik ondertussen doorgebracht in het las vegas van europa. op elke hoek van de straat een casino of een bar af en toe afgewisseld met een stripclub.

Dit is de stad die catarinha de grote liet maken door haar minnaar (en waarna hij stierf zonder de stad ooit te zien). Dit is de stad waar pushkin het grootste deel van zijn meesterwerk eugene onegin schreef.

Dit is de stad waar in mei tijdens pro- en anti russische rellen een aantal doden vielen. Dit is de grootste haven aan de zwarte zee en één van de favoriete vakantiebestemmingen voor rijke russen.

Dit is de stad waar ik kookte voor vier hongerige duitsers (het geheim is er voldoende room in doen, Duitsers houden van room), waar ik afdaalde in de catacomben en waar ik de situatie in oost oekraïne besprak met de zeer verontruste bediende van het hostel.